(401 woorden) "Vaders en zonen" is een aanduiding van verschillende generaties, die al de oppositie van de ene naar de andere bevat. Wanneer we deze zin horen, herinneren we ons de roman met dezelfde naam van I. S. Turgenev, waar vertegenwoordigers van verschillende leeftijdsgroepen met elkaar in conflict zijn. Het is deze associatie die de intonatie van de confrontatie in de beroemde zin plaatst. Het kan worden geïllustreerd door voorbeelden uit de literatuur om de betekenis van deze zin beter te begrijpen.
Bijvoorbeeld de confrontatie van vaders en kinderen die we zien in het toneelstuk van A. N. Ostrovsky "The Storm". Kabanova en Wild zijn een generatie vaders. Tikhon, Katerina, Varvara, Kudryash, Boris - dit is een generatie kinderen. Verstandig door ervaring, maar verwend door de autoriteiten, dicteren oude mensen hun gedragsregels aan jongeren, leggen tradities, canons en waarden van de afgelopen jaren op. Kabanova dwingt haar schoondochter om te leven volgens "Domostroy", om alle oude en absurde gebruiken van de patriarchale handelsomgeving na te leven. We herkennen de 'vaders' aan hun conservatieve positie, en niet aan de aanwezigheid van nakomelingen. We produceren ook kinderen die niet op leeftijd zijn. In het boek zijn de helden die deze groep vertegenwoordigen al lang opgegroeid, sommigen van hen hebben een gezin gecreëerd. We herkennen ze aan innovatieve ideeën en rebelse acties. In de finale loopt Varvara weg van huis met Kudryash, Tikhon geeft de moeder de schuld van de dood van zijn vrouw en Katerina schendt alle taboes van haar tijd - pleegt zelfmoord. Ze hebben hun eigen kijk op de wereld, zijn het niet eens met wat de oudere generaties tegen hen prediken. Vaders en kinderen zijn dus twee soorten mensen die de tijd deelt met al zijn veranderingen.
Een ander voorbeeld werd beschreven door N. A. Nekrasov in het gedicht "Aan wie het goed is om in Rusland te leven". Maar daar zijn de helden nog meer verdeeld door de tijd, omdat de hervorming van de afschaffing van de lijfeigenschap, sociale onrust en onrust, evenals de toegenomen spanning in de samenleving de vertegenwoordigers van de nieuwe generatie onherkenbaar hebben veranderd, vergeleken met de vorige generatie. Als de vader van Grisha Dobrosklonov een slappe dronkaard is die zich niet onderscheidde door enige sociale activiteit, is zijn zoon een revolutionair en populaire songwriter en poëzieschrijver. Hij predikt de principes van een nieuw maatschappelijk middenveld, onderscheidt zich door zijn opvoeding en zuiverheid van gedachten. Het lot dat de auteur heeft voorspeld, verschilt aanzienlijk van het lot van zijn ouder: Grisha staat voor strafbaarheid, omdat hij al het mogelijke zal doen om zijn volk te redden van de tirannie van hogere personen. Dus de 'kinderen' maakten het tijdperk waarin veel evenementen de organisatie van de mensenrechtenbeweging begunstigden. In dit boek zijn vaders een symbool van een vreugdeloos en machteloos verleden, en kinderen een symbool van een mooie en sterke toekomst voor een land.
'Vaders en kinderen' is dus helemaal geen beschrijving van een onvolledig gezin, maar een uitdrukking die twee verschillende generaties betekent: vertegenwoordigers van een conservatieve en wijze ervaring van het verleden en progressieve jonge mensen die verantwoordelijk zijn voor de toekomst. Deze zin wordt ook geassocieerd met een conflict, waarin vaak twee tegengestelde tijdperken binnenkomen.