(375 woorden) Een verklaring van J. Wolfrom: "Gerechtigheid is altijd gekruid met een snuifje wraak" kan gemakkelijk een onderwerp van lang debat worden: hoe kan zo'n laag gevoel of actie, zoals wraak, worden gerelateerd aan "hoge", vrome rechtvaardigheid? Deze concepten zijn immers bijna tegengesteld aan elkaar. Maar ik ben het volledig eens met deze stelling. Rechtvaardigheid is immers wanneer iedereen krijgt wat hij verdient. Maar wat moet de slechterik krijgen? Het blijkt dat het eerlijk zal zijn om hem wreed te behandelen, zoals hij dat ook voor zijn slachtoffers zal doen. En dit is wraak, wraak van de samenleving op degenen die haar regels hebben overtreden. Bekijk voorbeelden om de onderlinge verbondenheid van deze concepten te verifiëren.
Neem bijvoorbeeld tenminste het levensverhaal van Edmond Dantes uit de roman van Alexander Dumas 'Graaf van Monte Cristo'. Onschuldig, gescheiden van zijn geliefde, werd hij veroordeeld voor hebzuchtige jaloerse mensen en lafaards en, nadat hij ongeveer negen jaar in gevangenschap had geleefd, besloot hij uit hopeloosheid zelfmoord te plegen. Op de rand van de dood ontmoette hij abt Faria, die de kamer van onze held aan het graven was. De abt helpt Edmond erachter te komen wat er met zijn lot is gebeurd en wie zich schuldig maakt aan wat er is gebeurd. Dit geeft de held de kracht en het verlangen om verder te leven, althans omwille van wraak voor degenen die zich, geleid door hun verlangens en afgunst, over het leven van iemand anders hebben laten beschikken. Wraak laat onze held leven; het wordt zijn redding. En, natuurlijk, dankzij koude wraak, helpt hij als instrument van de Voorzienigheid eindelijk om gerechtigheid te doen. Justitie zegeviert: de ware daders worden gestraft.
Een voorbeeld van "rechtvaardige wraak" is het verhaal van Hamlet uit de tragedie van William Shakespeare "Het tragische verhaal van Hamlet, de Deense prins." De held kan niet leven, wetende dat de moordenaar van zijn vader op aarde loopt. Met een filosofische denkwijze begrijpt Hamlet dat het kwaad in de wereld zegeviert, zodat 'wraak groter is, wraak minder', en de hoeveelheid kwaad niet zal veranderen. Alsof hij zijn verlangen om de slechterik te doden rechtvaardigt, besluit hij een misdaad te plegen. Daarin vindt Hamlet gerechtigheid, en de lezer, ondergedompeld in de gedachten van de hoofdpersoon, rechtvaardigt hem ook. De hand van de prins van de Deense justitie strafte de moordenaar, maar de gerechtigheid van de straf werd gekruid met een groot handvol wraak op zijn zoon voor de dood van zijn vader.
Wraak is inderdaad de hoogste vorm van gerechtigheid, want zelfs de arrestatie van een crimineel is een publieke wraak voor het overtreden van de wet. Daarom kunnen we correleren en een sterk verband onthullen tussen de begrippen "rechtvaardigheid" en "wraak". Om gerechtigheid te bereiken, moet men zich immers wenden tot totaal niet goede methoden om dit te bereiken. Maar ik geloof dat het doel vaak de middelen rechtvaardigt, en 'gerechtigheid wordt altijd gekruid met een snuifje wraak'.