Als moed altijd met glorie en eer wordt toegekend, wordt lafheid gestraft met schaamte en gebrek aan respect. Het gebeurde gewoon zo dat mensen het niet prettig vinden als iemand in de notulen zwakte vindt wanneer hij daadkrachtig moet handelen. Dit kan worden begrepen, omdat men niet kan rekenen op een lafaard; zo iemand is op geen enkel gebied van activiteit betrouwbaar. Daarom wordt overmatige verlegenheid traditioneel geassocieerd met oneer.
Lafheid leidt bijvoorbeeld tot een mislukking, of dat nu een zaak is, of persoonlijke relaties. NN, de held van het verhaal Asya van I. S. Turgenev, was bang voor zijn gevoelens voor Asa, afgewogen hoe hij het juiste moest doen, is het de moeite waard om met haar te trouwen. Omdat ze aarzelde, was de heldin beledigd en verdween ze 's ochtends spoorloos met haar broer. Toen besefte de man dat hij voor altijd liefde had gemist, uniek in zijn soort, die hij nooit meer zou ontmoeten. Maar er was niets aan te doen, de kans werd gemist en N. N. bleef een nutteloze verveelde "ongebreidelde".
In de roman M.A. Boelgakovs “Meester en Margarita” het beeld van Pontius Pilatus is oneervol vanwege de lafheid die het personage in zichzelf belichaamde. Hij was bang om een onschuldige persoon van executie te redden, omdat de lokale autoriteiten een conflict hadden kunnen aangaan, en hij zou het gezag van de procureur zelf hebben ondermijnd. Hij gaf er de voorkeur aan om de prediker te martelen en te vermoorden, omdat hij beroofde dat de overvaller in zijn plaats zou worden vrijgelaten. Dergelijke lafheid lijkt op zichzelf op oneer, omdat Pilatus zorgvuldig zijn geheim bewaakte, omdat hij zich ervoor schaamde. Hij begreep dat dergelijke daden de wet ondermijnden en niet beschermden, maar angst die te diep in zijn ziel doordrong, hij kon er niets mee. Hij gaf de executie van een onschuldige toe, bracht het Romeinse gezag in diskrediet en gaf voorrang aan lokale goden die bereid waren iemand te veroordelen, zodat niemand hun brood zou nemen en op straat zou prediken.
Dus lafheid - dit is oneerlijkheid die mensen voorlopig alleen weten te verbergen. Zodra ze in een situatie terechtkomen waarin het nodig is om vastberadenheid en vastberadenheid te tonen, zullen hun angsten onmiddellijk over zichzelf praten en laten zien dat ze oneervol en laf zijn.