Het verhaal begint met verschillende overlijdensberichten van de dood van een stroming van de zeventienjarige Edgar Vibo. Daarna volgt de dialoog van de moeder en vader van de overleden jeugd. De twee gingen uit elkaar toen hun zoon nog maar vijf jaar oud was. Sindsdien heeft zijn vader hem nooit meer gezien, behalve in één geval waarin zijn zoon incognito kwam. Uit de dialoog blijkt dat Edgar het voorlopig erg goed deed op de vakschool, en toen plotseling, zonder met de masteropleider om te gaan, alles achterliet en van huis wegliep. Hij verliet het provinciestadje Mittenberg naar Berlijn en kreeg daar, na een tijdje zonder werk te hebben rondgehangen, eindelijk een baan als schilder in het reparatie- en bouwteam. Hij vestigde zich in een vervallen huis dat bestemd was voor sloop. Hij vertelde zijn moeder niets over zichzelf, maar stuurde alleen monologen die op band waren opgenomen naar zijn vriend Willy.
Edgar's vader, die meer over hem wil weten, omdat de uitleg van zijn moeder hem niet bevredigt, vraagt aan diegenen die ooit bevriend zijn geweest met zijn zoon, die samenwerkten, of toevallig ontmoetten. Dus hij vindt de tape. En hij leert over het leven en de problemen van zijn zoon na zijn dood. Bijvoorbeeld dat Edgar trots is, en dit meer dan eens benadrukt, dat hij afstamt van de Franse Hugenoten, dat hij linkshandig is, die lange tijd geprobeerd heeft om rechtshandige mensen te maken, maar dat hij houdt van moderne muziek, vooral jazz, welke broek hij het liefste heeft jeans, en op het gebied van literatuur zijn vooral de romans Robinson Crusoe, The Suffering of Young Werther en The Catcher in the Rye.
Edgar Vibo is, net als Holden Caulfield uit Salinger's roman "The Catcher in the Rye", erg kwetsbaar, hij vindt het moeilijk om een gemeenschappelijke taal te vinden met de mensen om hem heen, hij haat de onwaarheid. Het evenement brengt hem dichter bij de kinderen van de kleuterschool, die zich in de buurt van zijn afbrokkelende huis bevindt. Edgar heeft vriendschap gesloten met deze kinderen en ontdekt de vaardigheden van de leraar. Hij geeft elk kind een penseel, hij leert hun schilderijen en samen creëren ze een soort artistiek canvas op de muren van de kleuterschool. Edgar beschouwt zichzelf als een kunstenaar, maar helaas begrijpt niemand dit, voor mensen lijken al zijn schilderijen een klodder. Welnu, wat het "lijden" van de jonge Edgar Vibo betreft, ze beginnen wanneer hij de leraar van deze kinderen ontmoet. Wat haar naam ook is, hij doopte haar Charlotte (afgekort als Shirley), genoemd naar de heldin van Goethe's roman, die hem zo dierbaar is dat hij letterlijk geen minuut afstand van hem neemt. Bovendien citeert Edgar op de tape, die hij naar vriend Willy stuurt, vaak Goethe, waarin hij zijn gevoelens voor Shirley beschrijft zonder een bron te geven, en stelt hij zich mentaal voor hoe zijn vriend de ogen steekt uit zo'n hoog klinkende lettergreep en verrast. Hij citeert regels uit de roman en in gesprek met Shirley.
Het verhaal herhaalt de situatie die wordt beschreven in de roman van Goethe. Shirley, die vier jaar ouder is dan Edgar, wacht op de bruidegom, die Dieter heet, en staat op het punt terug te keren uit het leger. Uiteindelijk wordt hij gedemobiliseerd, gaat hij naar de universiteit om daar Duitse studies te studeren en trouwt hij met Shirley. Afgaande op enkele opmerkingen die Edgar kort laat vallen, is hij niet zozeer geïnteresseerd in filologie, maar in de mogelijkheid om een carrière na te streven door middel van openbaar werk. Hij is saai, hij is te oud en het lijkt erop dat Shirley's liefde voor hem begint te verzwakken. Edgar heeft ze twee keer bezocht. Op een keer trok hij een jong stel de natuur in om vanuit een luchtpistool te schieten. Deze wandeling bracht Dieter echter niet veel plezier. Blijkbaar begon hij jaloers te worden op Shirley voor Edgar. Hij gehoorzaamde echter aan een vlaag van woede en liet hem de volgende keer alleen op een motorboot gaan. Het weer was bewolkt, toen regende het, Shirley en Edgar werden nat, bevroren en op een gegeven moment klampten ze zich aan elkaar vast om warm te blijven, ze konden de verleiding niet weerstaan. Deze bijeenkomst van hen was de laatste.
Het is op deze periode van het leven van de hoofdpersoon dat het begin van zijn werk in het reparatie- en bouwteam betrekking heeft. Als jonge man is hij niet gewoon en soms stekelig, knarsen in het werkcollectief komt met een kraak. Het is vooral moeilijk voor hem om met een harde voorman om te gaan. Er is een conflict. De situatie wordt gered door de oudere meester Zaremba, gevoeliger, wijzer dan de onstuimige voorman. Zaremba begrijpt dat Edgar niet een soort helikopterplatform is dat geld wil krijgen zonder iets te doen, maar een serieuze jongeman met karakter. En een oudere werknemer overtuigt zijn collega's hiervan. Maar op dat moment had Edgar nog een ander probleem. Uiteindelijk besloten ze het verlaten huis waarin hij woonde te slopen. Dat betekent dat je ergens heen moest. Maar waar? Niet in Mittenberg. Hij was hier het meest bang voor. Provinciesteden zijn bijzonder zwaar voor de psyche van jonge mannen zoals Edgar. Ondertussen raakte de tijd op. Een vriend van Willy gaf Edgar het adres van zijn moeder en ze stond op het punt hem te bezoeken. De oplossing van het probleem is onverwachts opgetreden. Tijdens het werken in een team vestigde Edgar de aandacht op de imperfectie van bestaande spuitpistolen voor het spuiten van verf en wilde hij zijn collega's blij maken met de uitvinding van een geavanceerder apparaat. Maar alleen het apparaat heeft iets verkeerds aangesloten. Hij testte het apparaat en sloot de stroom op zichzelf af ...