Op de vraag wie de dichter is, antwoordden ze te allen tijde anders. Elk tijdperk had zijn eigen idee van de rol die de poëzieschrijver speelt in de samenleving. Met de romantische opvattingen over de auteur van de verzen maken we kennis met de "profeet" Lermontov.
Geschiedenis van de schepping
Het gedicht "Profeet" Mikhail Yurievich werd in 1841 aan het publiek gepresenteerd. Tegen die tijd had de auteur al veel werken geschreven en hij kon zich goed voorstellen dat er een dichter voor de mensen was.
Het is opmerkelijk dat dit gedicht vol diepe emoties kort voor de dood van de schrijver werd geschreven. Hier denkt de auteur na over zijn levenspad, begrijpt het. Het is de moeite waard eraan te herinneren dat Lermontov in 1841 uiteindelijk besloot af te treden en zijn leven te wijden aan het dienen van literatuur. Een dergelijke intentie kan de schrijver doen nadenken over de rol van de dichter in de samenleving.
Genre, richting en grootte
Lermontov richt zich op het bijbelse verhaal - het boek van de profeet Jeremia, omdat het gedicht dicht bij het genre van de legende ligt. Het beroep op de religieuze tekst is niet toevallig: in het tijdperk van de romantiek werden poëtische gaven beschouwd als een geschenk van bovenaf - van God.
Het motief van de profeet is een van de belangrijkste plaatsen in Russische teksten. Het is geen geheim dat A.S. een favoriete dichter was van Mikhail Yurievich. Pushkin. Met zijn gedicht zet hij de lijn voort die door het idool was begonnen. Maar het onderwerp eindigde niet op deze "tandem": Rosenheim, Nekrasov, Pleshcheev spraken erover.
De versificatie verwijst ook naar het Pushkin-model: de poëtische grootte is een vier meter lange jambiek en het rijm is een kruis.
Samenstelling
Het gedicht is onderverdeeld in strofen, kenmerkend voor de laat-romantiek. Er zijn er zeven in het werk. De zesde en zevende kwatrijnen herhalen de gedichten. Ze illustreren wat er in de eerste twee wordt gezegd - de slechte woorden van mensen die tot de dichter zijn gericht. Centraal staat het vierde kwatrijn, dat spreekt over de harmonie die de profeet heeft gevonden.
De compositie is dus harmonieus en wiskundig geverifieerd: het hoogtepunt spreekt van evenwicht en de delen eromheen informeren de lezer over het conflict.
Afbeeldingen en symbolen
De verschijning van het beeld van de profeet in de werken van Lermontov wordt gerechtvaardigd door de geschiedenis van zijn familie. Volgens de legende had Thomas Lermont, de voorouder van Mikhail Yuryevich, die in de 13e eeuw in Schotland woonde, de gave van helderziendheid en stond hij bekend om zijn bekwame tovenaar. In de zestiende eeuw komt zijn afstammeling, George Lermont, in Rusland terecht - zo begint de familie Lermontov.
Een treffend voorbeeld van het beeld van de profeet-dichter in het werk van Lermontov is de lyrische held van het jeugdige gedicht "Prediction", waar de auteur de gebeurtenissen van de revolutie van het begin van de twintigste eeuw voorspelt. 'Mijn ziel' is zo'n ander werk. Hier raadt Lermontov zijn eigen lot: "Ik weet van tevoren mijn lot, mijn einde ..."
De lyrische held in de "Profeet" verschijnt als een volwassen en hele persoon. Hij moppert niet tegen mensen of zijn lot, maar verheugt zich in het vinden van zijn toevlucht - de woestijn. Het symboliseert de plaats waar goddelijke openbaring neerdaalt. Het beeld van de profeet, geschapen door Lermontov, lijkt op een heilige dwaas - een arme zwerver, die weigerde om Christus alle aardse goederen te dienen.
Thema's en sfeer
- Eenzaamheid. De profeet-dichter is zich volledig bewust van zijn missie - mensen de waarheid vertellen. Maar dit is lang niet altijd aangenaam voor het publiek. Daarom wordt hij gedwongen om rust en eenzaamheid te zoeken in de woestijn, waar de sterren naar hem luisteren. Zonder zichzelf de samenleving te ontnemen, kan de held zijn capaciteiten niet volledig realiseren, daarom verricht de profeet de prestatie van afzondering. Als de auteur over ballingschap spreekt, is hij vol wanhoop en medeleven met mensen. De stemming wordt vervangen door vreugde als het gaat om natuur en sterren.
- Dichter en poëzie - hoofd thema. Creativiteit is een geschenk uit de hemel. En je moet hem met de nodige verantwoordelijkheid behandelen. Tolereer misverstanden, eenzaamheid - om veel offers te brengen zodat de wereld goddelijke woorden kan herkennen.
- Dichter en publiek. De mensen willen de dichter niet accepteren, mensen verzetten zich tegen de verbonden van liefde en waarheid. In plaats van naar de woorden van de profeet te luisteren, wierp ze hem uit. Dus waar, oprechte verzen kwamen vaak onder het juk van kritiek en hun auteurs - in ballingschap.
Idee
Het belangrijkste idee van het gedicht is om de missie standvastig en moedig te volgen. Mensen zijn niet blij om de waarheid over zichzelf te kennen, maar er moet toch iemand zijn die het uitzendt. En dit is een profeet-dichter. Hij is geroepen om hebzuchtige en jaloerse mensen te leren in vrede en harmonie te leven. De lyrische held begrijpt dat het niet gemakkelijk zal zijn, maar hij is klaar voor moeilijkheden en ontberingen. De 'eeuwige rechter' zelf heeft hem tenslotte tot deze bediening geroepen.
De betekenis van het gedicht werd geplaagd door de dichter, omdat hij zelf vaak in duels moest vechten om zijn recht op directheid en eerlijkheid te verdedigen. Een van deze gevechten en doodde hem.
Middel van artistieke expressie
In het eerste couplet is er een metafoor: "In de ogen van mensen lees ik // Pagina's van woede en ondeugd."
De auteur benadrukt de bedoelingen van de held met het bijnaam 'puur', dat spreekt over de oprechtheid en belangeloosheid van de profeet. De "trotse" glimlach van een oude man die de minachting van kinderen voor deze dichter bevordert, staat hier per definitie tegenover. De lyrische held tekent zijn portret door de blik van een man uit de menigte: "Hoe somber en dun en bleek is hij!"
In het gedicht staan de woestijn en de wereld van mensen tegenover elkaar, en het voertuig ertussen is een profeet die de waarheid kent.
Bovendien gebruikt de auteur een frase, afkomstig uit het Oude Testament: 'Ik heb as over het hoofdstuk gesprenkeld'. Dat spreekt over de wanhoop en spijt van de profeet.