(291 woorden) In de komedie D.I. Het onderwijsthema van Fonvizin is in feite de basis van het werk. In die tijd, toen de auteur komedie aan het schrijven was, en dit is 1782, was er in Rusland volledige toegeeflijkheid voor de landeigenaren, wat de jongere generatie enorm corrupt maakte. Opvoeding was in die tijd het belangrijkste moment in de persoonlijkheidsvorming, wat de toneelschrijver weerspiegelde in zijn werk.
In de komedie "Undergrowth" worden twee kanten van dezelfde medaille getoond: conservatief onderwijs en onderwijs van de verlichting. Mevrouw Prostakova en Skotinina kunnen conservatieven worden genoemd, ze vinden het niet nodig om een opleiding te volgen en zijn er trots op dat ze niet kunnen lezen of schrijven. Mitrofan wordt gedwongen om te studeren volgens de modetrend, om er niet slechter uit te zien dan anderen, maar dit hele proces kan nauwelijks een studie worden genoemd. Het kreupelhout kan zelfs geen priemgetallen optellen en zegt dat de deur "bijvoeglijk naamwoord is omdat hij is bevestigd ...". De docenten in dit werk verergeren de onwetendheid van de student alleen maar. Kuteikin, een grammaticaleraar, was bijvoorbeeld sluw en verlangde naar geld, dus zijn doel was niet om Mitrofan iets waardevols te leren, maar om kapitaal te verdienen. Vralman, een leraar geschiedenis en geografie, en parttime en voormalig koetsier van Starodum, is een leugenaar, alles is hier duidelijk onder de sprekende naam van de 'leraar'. Tsyfirkin, hoewel hij een goede man was, kon vanwege zijn luiheid niets aan het kreupelhout leren. Aan de andere kant krijgt de lezer afbeeldingen te zien van Starodum en Pravdin, die ervoor kozen om conservatieve leringen te verlaten en over te gaan op meer geavanceerde methoden. Het resultaat van deze aanpak is de opvoeding van Sophia en Milon - jonge en gecultiveerde mensen met nobele doelen en intenties die in de toekomst bepaalde hoogten kunnen bereiken en de verlichting naar Rusland kunnen blijven dragen.
In de komedie "Undergrowth" wordt het onderwerp onderwijs van twee kanten getoond: vanuit het perspectief van het verleden en vanuit het perspectief van de verlichting. DI. Fonvizin laat de lezer zien dat iemands opleiding rechtstreeks verband houdt met zijn opvoeding, dit zijn de vragen die de schrijver in zijn werk opriep, maar ze zijn nog steeds relevant, en daarmee het toneelstuk zelf.